මොහොත

ගෙවා අවසන් අතීතේ
උදා වී නෑ අනාගතේ
මේ මොහොත වේ ජීවිතේ
එයයි සැනසුම හදවතේ..

මනස් විල්තෙර
තඹරු පමණෙකි
කිලිටි නොහෙලමු කිසිදිනේ..
සුවඳ වේ එය හදවතේ

හදෙහි පැහැසර
මියුරු සිතිවිලි
රකිනු හැකිනම් හැමදිනේ..
සතුට දේ එය ජීවිතේ

සෙවණ

මේ දුර පියමැන
නුඹ ලොකු වෙනකොට
මේ සෙවණ පුතේ..
දෙනු මැන මෙලොවට

නුඹ නික්මී දස වසරකි...

නුඹේ හඬින් ගැයු ගී පද
අසමින් මා නැළවුනාලු
බහ තෝරන්නාටත් කළින්
පියාණනේ කපුගේ...

නුඹ නික්මී දස වසරකි
වෙනස් නොවිනි ඒ සත්සර
අසමින් අද නැළවෙනවා
මා පුතු මා තුරුලේ..

කවියෙකු වන්න කවි කරණට පිය සෙනෙහේ..

අම්මා කියා බහ තෝරන දා                පුතුනේ
තාත්තා කියන් හද පතුලෙන්              නිතිනේ
මව් පදවියේ බර ඔහු උර මත               රැඳුනේ
කවියෙකු වන්න කවි කරණට පිය   සෙනෙහේ